Lentenacht

Lentenacht
(12-04-2005)

Mijn leven een huiverende lentenacht
- zal ik ooit onder een zomerse zon ontwaken?

Mijn hart deint op en neer, dwalend
op de golven van een levenloze hemelzee
vol sterren.
Pas als zij ontdooid zijn, niet star meer
door immer warmte werende lentewinden
en het bodemloze donker in wolken van droefnis,
dan,
wanneer de laatste kilte rondom hen verkwijnt
door een geladen omarming,
dan zullen de moedeloze golven waarop ik eertijds voer,
schitteren met het licht van duizenden sterren.

Mijn leven een huiverende lentenacht
- zal ik ooit onder een zomerse zon ontwaken?

Mijn geest zou, verblind,
alle nevels verdrijven