Een gedicht I.

Een gedicht I.
(09-01-2004)

Ik zag haar op het strand
en ik streelde haar met mijn felle stralen
maar zij zag mij niet,
wel de blanke golven

Ik zag haar door de straten dwalen
en in haar oren blies ik: “ik ben je gids”
maar zij hoorde me niet
boven de ruisende bomen

Toen zag ik haar baden in het avondlicht
van de rivier - zij wenkte!
Mijn gezicht spiegelde al deels
op haar huid, toen hij kwam van achter me,
een ander! - ik besef:
het was niet voor mij geweest.

Ik stelde geen vragen en ging,
en terwijl hij achter zich het spattende water hoorde

treurde de verstomde moerasvogel
om mijn onwaardig heengaan in het zand