Voor Eurydice V

Voor Eurydice V

(Aan de lucht schittert de maan
- zij blijft!- en ik hoor enkel jouw stem…)

Uit de lucht valt goud en zilver
en op de kille winden staan wij samen,
twee bijen in de gesloten lelie van de liefde,
bij dageraad dobberend op de dralende waas
aan de horizon…

Zij gooide zand in onze ogen en in ons hart
voelen wij slechts onze woorden strelen
en nergens hoort men hoe de eerste druppels
vallen op de verdroogde oases van onze ziel

nergens? Nee, soms toch,
in de verdwaasde stilte van de nacht.