Poëzie

Poëzie

Poëzie

is de geur van een zoete vrucht
die plots uit de kiem is gegroeid en na lang rijpen
vlekken naliet op het hart van de dichter

Zij is van licht dat straalt of eens vervaagde
de dode schaduw die nooit verdwijnt

Zij is de gipsen afdruk
van zo vele liefdes en van zo veel pijn
van verwondering en angst uit alle eeuwen
en van al het lijden dat de mens mateloos
heeft geleden, overal, in alle tijden

Soms is zij een tweede, zwijgende stem
die zegt wat de eerste niet zeggen kan

Soms is zij de kille westenwind
die motregen jaagt in je nek,
soms streelt zij je hart,
soms is zij een wapen

Maar altijd is poëzie
het meesterlijk mengen van woorden en verzen
tot hetzelfde pigment van een gevoel