dinsdag, oktober 18, 2005

Heuristiek Nieuwe Tijden

De tijd wordt kaal, verstrijkt, kil en koud,
het nooit ontloken avondland tooit
haar kroost met zieke bladeren
van goud, verstoot de woorden van hoop;
hun kracht versmacht in de ogen van de nacht

die zal komen
die komt, dag na dag
als vertakkende hitte
langs het verdorde hout
van een walsend woud
dat ijlt.

1 Comments:

Blogger Vladimir said...

Bij mij roept Vermeir andere associaties op. Maar kom, niet gedraald. Puik.

maandag, februari 13, 2006 10:32:00 a.m.  

Een reactie posten

<< Home