Heuristiek Nieuwe Tijden
De tijd wordt kaal, verstrijkt, kil en koud,
het nooit ontloken avondland tooit
haar kroost met zieke bladeren
van goud, verstoot de woorden van hoop;
hun kracht versmacht in de ogen van de nacht
die zal komen
die komt, dag na dag
als vertakkende hitte
langs het verdorde hout
van een walsend woud
dat ijlt.
het nooit ontloken avondland tooit
haar kroost met zieke bladeren
van goud, verstoot de woorden van hoop;
hun kracht versmacht in de ogen van de nacht
die zal komen
die komt, dag na dag
als vertakkende hitte
langs het verdorde hout
van een walsend woud
dat ijlt.
1 Comments:
Bij mij roept Vermeir andere associaties op. Maar kom, niet gedraald. Puik.
Een reactie posten
<< Home